Kontrakty terminowe należy zaliczyć do pochodnych instrumentów finansowych, przy których transakcja przebiega między osobą sprzedającą a kupującą. W tym wypadku zbywca zobowiązany jest do dostarczenia dobra, które zostało zakupione przez interesanta w określonym w umowie terminie, sam pobierając przy tym ustaloną wcześniej kwotę. Instrument bazowy w tym wypadku może przyjąć formę zarówno akcji, walut, jak i surowców czy obligacji.
Kontrakty typu futures
Handlowanie kontraktami futures dla początkującego inwestora może się wydać skomplikowane i niezrozumiałe. Ich specyfika w praktyce nie jest taka trudna, a polega w głównej mierze na zarabianiu na różnicy pomiędzy ceną kupna a sprzedaży, niezależnie od tego czy gramy na wzrostach, czy spadkach. Bardzo ważną kwestią jest umowa, która musi być sformalizowana i uwzględnić w treści ustaloną wartość terminową, obowiązującą do dnia, w którym zakończył się przebieg porozumienia.
Początkujący inwestor powinien przede wszystkim zapoznać się z handlem kontraktami futures przy użyciu różnych instrumentów bazowych. Jest to uzależnione od wyboru konkretnej platformy inwestycyjnej, a jeśli zależy Ci na dużym wyborze i różnorodności, to dowiedź się więcej o Saxo Bank, cieszącej się dużym zaufaniem.
Instrument bazowy a dźwignia
W zależności od wyboru giełdy kontrakty typu futures mogą różnic się między sobą zarówno operowanym dobrem, jak i mnożnikiem czy wysokością samego depozytu. W celu poznania dobrych praktyk i przyswojeniu porad odnośnie rozpoczęcia inwestycji w świecie futures, możesz zapoznać się z treścią tego artykułu.
Teoria jest oczywiście bardzo istotną kwestią, jednak w przypadku kontraktów terminowych można poznać ich specyfikę, stosując konkretny schemat. Za przykład może posłużyć indeks WIG30, który opisuje 30 największych i najbardziej opłacalnych akacjowych spółek w Warszawie. W tym przypadku ich mnożnik wynosi 20, czyli taką wartość przyjmuję każdy punkt zawarty w indeksie. Powiedzmy, że inwestor zdecydował się na kontrakt terminowy punktujący na 5000. Oznacza to, że musi pomnożyć tę wartość przez 20, czyli zainwestować aż 100 000 zł.
Wymagany wkład może wydawać się spory, dlatego najczęściej handlując kontraktami typu futures, wykorzystuje się mechanizm tzw. dźwignij. Porównać go można do zapożyczenia, gdyż przy licytacji używamy tylko części wkładu własnego, w proporcji zależnej od oferowanego na giełdzie “lewara” i przyjętego przez nas stopnia ryzyka. Dla przykładu dźwignia 5:1, to już nie 100 000 zł wkładu własnego, a jedynie 20 000.
